
در جهان سیاست، تصمیمگیریها بر اساس اطلاعاتی که به سیاستمداران ارائه میشود، صورت میگیرد، نه بر اساس حقیقت مطلق. این بدان معناست که گروههایی که بتوانند روایت خود را به سیاستگذاران القا کنند، تأثیر بیشتری بر تصمیمات دولتی و بینالمللی خواهند داشت. یکی از ضعفهای اساسی اپوزیسیون دموکراتیک ایران این بوده که همواره سیاست خارجی را بهعنوان یک فرآیند دور از دسترس در نظر گرفته و از ابزارهای رسمی تأثیرگذاری بر سیاستگذاران غربی غافل مانده است. این خلأ را